Ik ben Richard Stallman. 25 jaar geleden heb ik de vrije-softwarebeweging opgericht. Vrije software is software die de vrijheid van gebruikers respecteert, alsmede de sociale solidariteit van hun gemeenschap. Niet-vrije programma's zijn private software. Die programma's ontnemen de vrijheid van gebruikers, waardoor zij verdeeld en hulpeloos blijven. Verdeeld, omdat het verboden is om het programma te delen, en hulpeloos, omdat gebruikers de broncode van het programma niet hebben. Dat betekent dat zij het niet kunnen wijzigen of zelfs maar kunnen uitzoeken wat het programma eigenlijk doet, en dat kunnen vervelende dingen zijn. Vrije software betekent dat de gebruiker vier essentiële vrijheden heeft. Vrijheid nul is de vrijheid om het programma voor elk doel te gebruiken. Vrijheid één is de vrijheid om de broncode van het programma te bestuderen en het te veranderen zodat het doet wat jij wil. Vrijheid twee is de vrijheid om je naaste te helpen. Dat is de vrijheid om exacte kopieën te maken en te verspreiden wanneer je wilt. En vrijheid drie is de vrijheid om aan je gemeenschap bij te dragen. Dat is de vrijheid om jouw aangepaste versie van het programma te kopiëren en verspreiden. Met deze vier vrijheden is een programma vrij, want het sociale systeem van gebruik en verspreiding is ethisch en respecteert ieders vrijheid, ook die van de gehele gemeenschap. Software moet vrij zijn omdat we allemaal vrijheid verdienen en we verdienen het allemaal om te kunnen deelnemen aan een vrije gemeenschap. Scholen zouden dus uitsluitend vrije software moeten onderwijzen. Daar zijn vier redenen voor. De meest oppervlakkige reden is om geld te besparen. Scholen hebben niet genoeg geld, dus moeten zij hun geld niet verspillen aan toestemming om private software te gebruiken. Dit lijkt een duidelijke reden, maar sommige private-software-bedrijven ontnemen deze oppervlakkige reden door kopieën van hun private programma's voor een lage prijs te verkopen of zelfs te doneren. Dit doen zij om studenten verslaafd te maken en dat is kwaadaardig. Zij gebruiken scholen als instrument om studenten permanente afhankelijkheid op te leggen. Als een school een privaat programma onderwijst wordt de student afhankelijk van dat programma en nadat hij is afgestudeerd zal hij moeten betalen om dat programma te blijven gebruiken. Hij zal waarschijnlijk gaan werken voor een bedrijf dat geen gratis kopieën van het programma ontvangt. Daarom gebruiken private-software-ontwikkelaars scholen om permanente afhankelijkheid op de gehele samenleving op te leggen. Scholen moeten weigeren om hier aan mee te doen, omdat scholen een sociale missie hebben. Die missie is om de volgende generatie goed burgerschap aan te leren in een bekwame, sterke, onafhankelijke, samenwerkende en vrije samenleving. Dit kan alleen worden bereikt door vrije software te onderwijzen. Scholen moeten private software verwijderen en vrije software installeren. Maar er is een belangrijker argument: het vormen van goede programmeurs. Om goede programmeervaardigheden te leren, moeten studenten veel code lezen en schrijven. Om goede code voor grote programma's te leren schrijven, moeten studenten kleine veranderingen in de code van grote programma's schrijven. Dit alles is alleen mogelijk met vrije software. Uitsluitend met vrije software kan men onderwijs geven in de informatietechnologie. Maar er is een nog fundamenteler argument: goed burgerschap onderwijzen. De taak van scholen is niet alleen om kennis en technische vaardigheden over te brengen maar bovenal goede omgang en het helpen van anderen. Daarom zou elke school deze regel moeten hebben: 'Studenten, als je een programma naar de les meeneemt, mag je het niet voor jezelf houden. Je moet het delen met de rest van de klas.' De school moet zelf doen wat het uitdraagt en moet uitsluitend vrije software gebruiken. Alle scholen zouden moeten overstappen op vrije software, en uitsluitend vrije software onderwijzen, omdat elke school de taak heeft om de samenleving richting vrijheid en sociale solidariteit te leiden. Dank u wel.