Dit is een vertaling van een Engelstalige pagina.

Mijn eigen software censureren

Afgelopen zomer stelden een paar slimme wetgevers voor om “pornografie op het Internet te verbieden”. In de herfst ontfermden de rechts-christelijken zich over het wetsvoorstel. Verleden week tekende president Clinton de aangenomen wet. Deze week ben ik GNU Emacs aan het censureren.

Nee, er zit niets pornografisch in GNU Emacs. Het is een software-pakket. Een uit te breiden en programmeerbaar redigeer-pakket dat diverse prijzen heeft gewonnen. Maar het aangenomen wetsvoorstel gaat veel verder dan alleen pornografie. Het verbiedt “onfatsoenlijk” taalgebruik, wat op alles kan slaan. Van beroemde gedichten tot meesterwerken die in het Louvre hangen en van advies over veilig vrijen… tot software.

Het wetsvoorstel ondervond natuurlijk veel tegenstand. Niet alleen van mensen die het Internet gebruiken en van liefhebbers van erotica, maar van iedereen die de persvrijheid lief heeft.

Maar iedere keer wanneer we de mensen wilden informeren over waar het hier eigenlijk om draaide, reageerden de censors met een leugen; Ze vertelden het publiek dat het hier gewoon om pornografie ging. Door deze leugen te gebruiken als vóóronderstelling bij al hun uitspraken hierover is het ze gelukt mensen op het verkeerde been te zetten. En dus censureer ik nu mijn software.

Emacs bevat namelijk een versie van het befaamde “dokter programma” ook wel bekend als Eliza, oorspronkelijk ontwikkeld door professor Weizenbaum aan het MIT. Het programma imiteert een Rogeriaanse psychotherapeut. Gebruikers praten tegen het programma en het programma reageert—door uitspraken van de gebruikers te herhalen en een lange lijst van woorden te herkennen.

Het Emacs dokter programma was opgezet om zoveel mogelijk vloeken te herkennen en daarop te reageren met leuke antwoorden als “Kun je je taal een beetje kuisen?” of “Laten we het netjes houden”. Om dit te kunnen doen had het een lijst van vloeken nodig. Wat betekende dat de broncode voor dit programma onfatsoenlijk was.

Deze week heb ik daarom dit stukje functionaliteit verwijderd. De nieuwe versie van het programma herkent geen vloeken meer; wanneer je er tegen vloekt herhaalt het de vloek alleen maar—het herkent het woord niet meer. (Wanneer de nieuwe versie opstart deelt het mee dat het programma gecensureerd is voor uw eigen bestwil.)

Nu Amerikanen geconfronteerd worden met twee jaar gevangenisstraf voor onfatsoenlijke boodschappen op het Internet, zou het wel handig zijn te weten hoe men precies deze gevangenisstraf kan ontlopen. Maar dat is onmogelijk. Deze regels zouden de verboden woorden op moeten noemen, waarmee het in overtreding is met zijn eigen regels.

Ik doe uiteraard een gok over wat precies die “onfatsoenlijke” woorden zijn. Ik moet wel, want niemand anders weet het. De beste keus lijkt me om dat wat gebruikelijk is voor televisieuitzendingen aan te houden. Er is echter een grote kans dat het gerecht deze interpretatie zal verwerpen als ongrondwettelijk.

We hopen dat het gerecht het Internet zal erkennen als een publicatiemedium, net als boeken en tijdschriften. Wanneer dat gebeurt zal men alle wetten verwerpen die “onfatsoenlijke” uitingen op het Internet verbieden.

Wat me echt zorgen baart is dat het gerechtshof wellicht een vage uitspraak zal doen—door een definitie van “onfatsoenlijk” toe te laten, waarmee zoiets als het dokter programma of bepaalde uitspraken wel zijn toegestaan maar tegelijk sommige boeken verbieden die een kind in de bibliotheek op kan zoeken. In de loop der jaren, wanneer het Internet steeds meer de openbare bibliotheek vervangt, zullen we daarmee een stuk vrijheid van meningsuiting verliezen.

Net een paar weken geleden ging een ander land over tot censuur van het Internet. Dat was China. We hebben het hier niet zo op China—hun overheid respecteert de vrijheid van zijn burgers niet. Maar hoe goed is onze overheid daarin? En kan het je voldoende schelen om hier iets aan te doen?

[Deze paragraaf is overbodig geworden:]

Wanneer het je iets kan schelen, hou dan contact met de “Voters Telecommunications Watch”. Kijk op hun website http://www.vtw.org/ voor meer informatie en tips voor politieke actie. De censors hebben in Februari gewonnen maar we kunnen ze in November verslaan.