Dit is een vertaling van een Engelstalige pagina.

Waarom copyleft?

Wanneer het aankomt op het verdedigen van de vrijheid van gebruikers, is niets doen en je in de situatie schikken een teken van zwakte, niet van nederigheid.

In het GNU-project raden we mensen meestal aan een copyleft (“auteursplicht”) licentie te gebruiken zoals de GNU GPL, in plaats van meer toegeeflijke niet-auteursplichtige vrije software licenties.We maken daar geen al te groot punt van—we bevelen het zelfs onder bepaalde omstandigheden aan— maar de voorstanders van een dergelijke licentie zijn vaak mordicus tegen de GPL.

In een dergelijke discussie beweerde iemand dat zijn gebruik van de BSD licentie een “nederige aktie” is: “Ik verlang niets van diegenen die mijn code gebruiken behalve dat ze mij vermelden.”. Het vereist een flexibele geest om een juridische eis tot bronvermelding als “nederig” te bestempelen, maar er zit meer aan vast.

Nederigheid is het verloochenen van je eigen belangen, maar jij en degene die je code gebruiken zijn niet de enigen die worden beïnvloed door jouw keuze van software-licentie. Iemand die jouw code gebruikt in een niet-vrij programma probeert anderen hun vrijheid te ontzeggen en als je dat toestaat dan verdedig je niet hun vrijheid. Als het erop aan komt de vrijheid van anderen te verdedigen is niets doen en je in de situatie schikken een teken van zwakte, niet van nederigheid.

Je code uitbrengen onder één van de BSD licenties, of enige andere losse niet-copyleft licentie, is niet fout: het programma is nog steeds vrije software en nog steeds een bijdrage aan de gemeenschap. Maar het is zwak en meestal niet de beste manier om de vrijheid van gebruikers, om software uit te wisselen en te veranderen, te steunen.

Hier voorbeelden van niet-vrije versies van programma's die grote schade aan de vrije wereld hebben berokkend.